|
Bruno Dumont’un Calmille Claudel 1915 filmini izlerken o muhteşem kadınlar geçti aklımızdan: Marina Abramoviç, Annie Leibovitz, Patti Smith, Frida Kahlo, İda Dalser, Sylvia Plath, Virginia Woolf, Pina Bausch, Rosa Luxemburg, Emma Goldman, Zoe Kosmodemyanskaya (Nazım’ın şiirinden bildiğimiz adı ile Tanya) ve niceleri…
Birçoğu hakkında çekilmiş filmler ve belgeseller var.
Camille daha küçücük bir çocukken topraktan heykeller yapıyor ve bunları fırında pişiriyordu. Annesi onun bu uğraşına hep engel olmak istedi. Camille’nin akıl hastanesine kapatılmasını isteyen de annesiydi. Aslında Camille’nin annesi tarafından nasıl örselendiği bir başka filmin konusu.
İstanbul Film Festivali’nin Ulusal Yarışma bölümünde Altın Lale ödülü için yarışan filmlerden Köksüz filmi bir anne-kız çatışmasını anlatıyor. Anneleri tarafından hayatları mahvedilen kadınların hikayeleri, dünya döndükçe anlatılmaya devam edilecek. Festivalde ödüle en yakın duran filmlerden Köksüz’ün yönetmeni Deniz Akçay Katıksız ile yaptığımız röportajı gazetemizin sayfalarında okuyabilirsiniz.
Deniz Akçay, film şirketinin adı olan ZOE’yi, Nazım Hikmet’in Memleketimden İnsan Manzaraları adlı eserinde yer alan TANYA şiirinden aldığını söylediğinde ne diyeceğimi bilemedim. Bu sayfalarca devam eden şiir, 90’lı yılların başında sahnede gerçekleştirdiğim bir şiir performansıydı.
Zoe Kosmodemyanskaya, 13 Eylül 1923-29 Kasım 1941 yılları arasında yaşamış, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi askerlerinin ahırını kundaklamaktan dolayı, 18 yaşında genç bir kadınken, boynuna kundakçı yazılı bir tabela asılarak Nazi subayları tarafından idam edilmiş bir Sovyet partizanıydı.
Ekim 1943’te Kızıl Ordu birlikleri Nazileri bozguna uğrattı. Smolensk civarında öldürülen bir Nazi subayının üstünden, Zoe’nin idamını gösteren fotoğraflar çıktı.
Nazım Hikmet, onunla ilgili unutulmaz bir şiir yazdı. Fakat Zoe’yi anlatan bir film henüz yapılmadı. Festivalin Uluslararası Yarışma bölümünde yer alan ve Altın Lale’ye en yakın duran filmlerden Kuleli Ev’in yönetmeni Eva Neymann, belki Zoe’nin filmini yapar ve biz perdede gözleri donup kalan o kuğu boyunlu, 18 yaşındaki genç kadınla göz göze geliriz… » Camille Claudel, 1915 film sayfası |
