'İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış'; Bir Kim Ki-duk filmi

Spring, Summer, Autumn, Winter
İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış
Bir Kim Ki-duk filmi

Uçurtmanı unutmuşsun 
Güneşli bir günde; rüzgâra karşı

Ceketini unutmuşsun sandalyenin üzerinde
Gözlüklerini unutmuşsun masada
Kendini unutmuşsun; kalbini

Dünya kilden bir hamurdu; keşiş sanatçıların ellerinde unutulmuş
Gözlerinden, kulaklarından, dudaklarından bir hemze
Yılan, balık, kurbağa ya da kaplumbağa
Bir taş bağlarsan sırtına senden güçsüz olanın
Bir taş gibi ağır öleceksin sen de

Suyun dibinden dağların zirvesine 
Kaçma şansın yok
Arzular şiddetle kemirirken cevheri
Buna “dur” diyemiyorsun! 

Kaçıyorsun, geleceğin yere

Güneşi selamlarken
Tomurcuklar doğar

Kazıdığın ne varsa içine, dışarıda da onu kazırsın

Kılıcını kınından çıkarır uzlet
Dünya denen heykelin gözlerinin yuvasını yapmak için
Orada; o oyukta kalpler yerleşir yerine ve parıldar
Dişler dökülür zamanla

Çünkü beden intihara benzer
Mevsimlerdir tanığı