|
Ödüller: 6 Oscar (En İyi Kadın Oyuncu, Yönetmen, Sinematografi, Müzik, Prodüksiyon Tasarımı), 249 adaylık, 212 ödül.
Bütçe: $30 milyon.
Dünya Çapında Toplam Hasılat: $446 milyon.
2013 yılı başlarında Damien Chazelle, yazıp yönettiği “Whiplash” isimli 18 dakikalık kısa filminin Sundance Film Festivalinde prömiyerini yapmak için uğraş veren tanınmamış genç bir yönetmendi.Festival’de Kısa Film Jüri Özel Ödülü’nü kazanmasının ardından sponsorların ilgisini çekti vebundan bir sene sonra “Whiplash” ın uzun metraj senaryosu elinde Park City’e geri döndü.
İki sene sonra,15 Şubat 2015’de,aynı filmle En İyi Uyarlama Senaryo dalında OSCAR adayıydı.
Bu başarının ardından caz piyanisti (Sebastian) ile genç bir aktris (Mia) arasındaki aşkı anlatan ve görüntü yönetmeni Linus Sandgren tarafından görüntülenen Technicolor stili müzikal drama “La La Land – Aşıklar Şehri”, yönetmenin müziğe ve sinemaya duyduğu aşkın bileşimi olan bir baş yapıt olarak izleyici karşısına çıktı ve Chazelle’e En İyi Yönetmen dalında 2016 OSCAR’ını kazandırdı ve Chazelle o güne kadar bu ödüle hak kazanan en genç yönetmen oldu.
“Whiplash” filminde işlediği kesikli sert öğeler taşıyan konunun (müzikte doğru ton, zor ve hızlı ritim arayışındaki J.K. Simmons’un canlandırdığı mükemmeliyetçi bir profesör Terrence Fletcher’in öğrencisine uyguladı baskı ve zorlama,yarattığı gerilim ve öğrencinin duyduğu acı, umutsuzluk, öfke, bageti davula vururken ellerinin kanaması vs) gerektirdiği kinetik kurguyu sağlayabilmek için dijital çekim yaptığını söyleyen Chazelle,“La La Land” in bunun tam aksi bir film olduğunu, konunun romantizmini ve zaman atmosferini yakalayabilmek için uzun çekimler, yavaş akan hareketlerle gelişen ve bir dönemin MGM müzikallerini andıran masalsı bir film ortaya çıkarabilmek adına 35mm film kullanmaya karar verdiğini söylüyor.
Film Panavision 35mm objektifler kullanılarak (Mia ve Sebastian’ın ev sineması sahneleri hariç, bu sahneler 16mm anamorfik objektiflerle çekilmiş) 2.55 CinemaScope formatta görüntülenmiş ve film karesinin tüm açıklığı kullanılmış. 1950’li ve 1960’lı yılların 2.40: 1 görünüm oranında çekilen ve günümüzde artık yapılmayan müzikallerinin havasını yakalayabilmek için görüntülerin parlak renk paleti son derece doygunlaştırılmış.
Yakın plan zoom çekimleri için Panavision9-inch netlik yaklaşımı olan 40mm anamorfik objektifler Chazelle için özel olarak üretilmiş. Zira filmin geri kalanında kullanılan ve 3-feet netlik yaklaşımı olan 35mm objektiflerle çok yakın plan sahnelerin çekimi imkânsız olmasa bile çok zor olacakmış.
Kullanılan kamera, Chazelle’in seçimi olan ve 2004 yılından beri film çekimlerinde kullanılmakta olan Panavision XL2.
Yukarda aktarılan teknolojiyi kullanmak çekimlere iki yönden kolaylık sağlamış;
- Netlik derinliği ile oynanarak belirli karelerde daha yumuşak ve flu bölgeler yaratılıp izleyicinin ilgisi belirli sahnelerde istenen noktalara odaklanmış,
- Filmin dijitalden daha geniş olan poz aralığı sayesinde az veya fazla pozlanma olasılığı olan görüntü bölgelerinde daha fazla detay ve canlı renkler elde edilebilmiş.
Görüntü yönetmeni Linus Sandgren, David O. Russell’ın son dönem filmleri “American Hustle - Düzenbaz” ve “Joy - Joy”dan tanıdığımız bir isim. Damien Chazelle özelilikle kamerayı kullanma tarzından - kesiksiz uzun tek çekimler - dolayı Sandgren ile çalışmak istemiş.
Chazelle kameranın bir müzik enstrümanı gibi hareket etmesini, yani şarkı söylemesini istiyormuş. Böylece kamera belli bir ritim içinde hareket ederek izleyiciye hissettirmeden filmin dans ve şarkılarına katkıda bulunabilecekmiş.
Sandgren kameranın bir karakter üzerine odaklandığı duygusal atmosferi yüksek sahnelerden müzikal sahnelere geçişte sanki bir tiyatro veya gece kulübü sahnesindeymiş etkisi yaratacak spot aydınlatması altındaki karaktere bağlanarak – ki burada spot ışığı aynı zamanda bir metafor olarak kullanılmış; Mia ve Sebastian’ın şöhret hayalleri - filmin büyülü atmosferini korumaya çalıştığını söylüyor.
Filmin dans sahneleri başlı başına emek ve dikkat gerektiren sahneler.
Geniş alan gerektiren hareketli dans sahnelerinde kameranın da aynı alanı paylaşarak, onlarla birlikte, hem yatay ileri-geri, sağa-sola, hem de düşey aşağı-yukarı hareket etmesi ve tüm bunları tek çekimde ışığı kaybetmeden başarabilmesi hayli zorlu bir uğraş olmuş.
Sandgren, işte bu sahnelerde kamerayı bir müzik enstrümanı gibi kullandıklarını hissettiğini söylüyor.
Chazelle, Sandgrenve koreograf Mandy Moore filmin önceden hazırlanmış koreografisine sadık kalarak yapılacak uzun tek çekimler için iş birliği altında iPhone çekimleri ile sayısız testler yapmışlar.
Filmin zorlayıcı özelliklerinden biri de – genelde müzikal film çekimlerinin aksine - birçok sahnenin yönetmenin arzusu üzerine gerçek lokasyonlarda çekilmesi olmuş.Bu da karmaşık lokasyonlarda ki sahnelerin - özellikle köşe dönüşleri olan - çekiminde sürekli çekim yapan kameranın ideal olmayan şartlarda çalışması gereğini doğurmuş.
Görüntü yönetmeni Linus Sandgren bu durumu “Kamera doğaçlama yapan bir caz enstrümanı gibiydi; müzik ve dans eden oyuncularla birlikte hareket ediyordu” diye vurguluyor.
Kaynakça:
https://www.moviemaker.com
www.forbes.com
www.kodak.com
» Aşıklar Şehri film sayfası |
