|
Bilim kurgu ve drama karışımı ya da korku ve drama karışımı filmler son yıllarda çok dikkat çekiyor. Bunlardan biri de Benjamin Cleary’nin yazıp yönettiği yakın gelecekte geçen SwanSong. Olağan akışta sıkmıyor; bunun en önemli sebebi bana kalırsa henüz görmediğimiz, gündelik hayatımızda kullanmadığımız ileri teknolojinin karakterlerin gündelik hayatında kullanılması. Dikkatimi çeken bir diğer en önemli şey yönetmenin üslubu. Sarsıcı sayılabilecek, toplum tarafından yadırganabilecek bir konu nasıl olur da bu kadar temiz,ideal ve normal gösterilebilir? Sanırım filmin bütün olayı zaten bu.
"Anılar olmadığında ruh nedir ki bir sabun köpüğünden başka?"
Klonlama çalışmalarında sıçrama kaydedilmiş, ana karakterimiz Cameron’da ölümcül bir hastalığa yakalanıp kendi klonunu yaptırmaya karar veriyor. Mutlu denilebilecek bir aileye sahip olan Cameron eşine ölüm haberini veremiyor, bunun yerine klonunu kendi yerine geçirmeye karar veriyor; ancak bu kararı verebilecek zamana gelene kadar seyirci zaten klonların tarafında oyunu kullanmak için çoktan ikna edilmiş duruma geliyor. Püf nokta burası.
Var oluşsal birçok sorunsal barındıran SwanSong ölümü, aşkı, yalnızlığı, fedakarlığı tehlikeli boyutlarda irdeliyor. Tehlikeli; fakat yaratılan algıysa olağan akışta hepimizin başına böyle bir olay gelirse klon seçeneğini rahatlıkla, kolayca mis gibi kullanabilecek oluşumuz...
Cameron’un ruhu anıları aracılığıyla klonuna aktarılıyor, çok yaratıcı bence ve çok gerçekçi. Anılar olmadığında ruh nedir ki bir sabun köpüğünden başka? Filmin hem bu kadar yaratıcı hem de gerçekçi duruşunu, sert konunun yumuşak aktarılmasını ve titizlikle seçilmiş oyuncuları çok başarılı buldum.
Glenn Close, Dr. Scott karakteriyle yine acaba kötü karakter mi sorusunu akıllara getirip sonuna kadar da cevaplamaksızın izleyiciyi bu noktada tetikte tutuyor. Mahershala Ali, Cameron rolüyle ikiziyle girdiği çatışmanın altından büyük bir ustalıkla kalkmış.
Süt gibi bir film...
Beyaz, temiz ve üretken...
|
